We mogen niet met z’n drieën afspreken op straat, maar elkaar tegenkomen en een praatje maken mag wél. We mogen niet naar oma boven de 70, maar tegen haar opbotsen in Albert Heijn, samen rondjes zwemmen in het zwembad of gezellig keuvelen in de rij voor Ikea of de Gamma is prima. Boa 1 knijpt een oogje dicht als je vier personen op bezoek krijgt, boa 2 smijt met boetes en een strafblad. Onze intelligente lockdown wordt steeds ingewikkelder en neemt inmiddels overal een andere vorm aan. Wie snapt het nog?
Het ene park is afgezet, het andere zo druk dat je omver gelopen wordt door joggers. Rustig in en uit ademen in de yogastudio mag niet, hijgen tijdens de groepsbootcamp buiten wel. De Boxtelse massagesalon moet dicht blijven omdat ze een happy end aanbiedt, andere masseurs nemen weer gestreste lichamen onder handen. Terwijl we nog altijd zoveel mogelijk moeten thuiswerken, lopen kantoren - inclusief die van mij - weer vol en we zien allemaal dat het aantal files, verkeersongelukken een oppassende opa’s en oma’s weer toeneemt. Wat ik me ook afvraag, is met wie ik straks op het terras mag zitten. Alleen met mijn huisgenoten, met maximaal één vriendin of ook met een groepje collega’s op anderhalve meter? Wie het weet mag het zeggen.
Toevallige ontmoeting of samenkomst? Oproep of gebod? Sport of ontspanning? Hoe vager de grenzen, hoe groter de interpretatieruimte. En dus komt het aan op het inzicht van de burger en boa in kwestie.
Ze noemen onze lockdown nog altijd intelligent. Nou, ik vind het eerder een gespleten persoonlijkheid met stemmingswisselingen. Maar goed, wij slimmeriken kunnen dit aan, zegt de optimist in mij. Laten we maar vertrouwen op onszelf, elkaar en ons gezond verstand.
