In mijn eerste column ‘Gas erop’ had ik mijn voet vol op het pedaal. Ik had het over onze nieuwe vrouwelijke minister van verkeer en net als Cora was ik klaar om flink gas te geven. Nu, drieënhalf jaar later, ben ik toe aan éven een ritje op cruise control. Even niet continu door racen, maar eens kijken welke kant ik eigenlijk op stuur.
Stel je een bus voor met een druk rijschema en roepende inzittenden en je snapt misschien waarom ik stop met dit zaterdagritje richting jouw ontbijttafel. Hoe leuk ik het ook vind om jou te triggeren en vermaken, mijn bolide zit volgeladen met steeds meer interessante opdrachten, creatieve ideeën, mensen die overal wat van vinden en niet te vergeten drie kinderen die al zowat een jaar thuis zitten. Structureel met 140 kilometer per uur door de bocht is zelfs voor een racemonster als ik iets te hard om zonder deuken binnen de rijstrook te blijven. Door deze wekelijks terugkerende deadline te skippen, maak ik ruimte voor leuke ritjes waar ik nu vaak nee op moet zeggen. Na zevenenhalf jaar krantencolumns schrijven – vóór het Brabants Dagblad schreef ik ze voor de MooiSchijndel Krant – is het tijd voor een nieuwe route.
Misschien ga ik het heerlijk vinden, even niet meedoen aan die meningenoorlog die in ons land heerst. Misschien kan ik het ook wel niet laten; in dat geval zoek ik jullie op een of andere manier gewoon weer op. Of het nu met je pitbull bij het hondentoilet is, op een terras in Schijndel City, ergens op de snelweg of toch weer aan je ontbijttafel: zwaai je naar me als we elkaar tegenkomen? Bedankt voor je tijd en aandacht en we zien elkaar!
