Help

5 december 2020

Het moment dat we wisten dat ging komen, is hier. De horeca gooit de kont tegen de krib. Dat kun je aso vinden natuurlijk, maar je kunt het ook begrijpen. Welke ondernemer blijft nu overeind als hij zowat een jaar dicht moet, allerlei investeringen heeft moeten doen om zijn zaak coronaproof te maken en geen uitzicht heeft op betere tijden?

Zowel de cafés, restaurants en lunchrooms in Meierijstad als de horecazaken in Sint-Michielsgestel, Haaren, Vught en ga zo maar door komen in opstand. In 50 steden en regio’s zeggen ze dat – als er geen aanvullende steunmaatregelen komen – ze op 17 januari toch open gaan. De reden? Anders verzuipt 50%. Voor een aantal van de spartelaars is januari zelfs niet meer haalbaar, getuige het aantal faillissementen. Niet genoeg spek op de botten? Een starre huurbaas? Dan red je het niet, alle afhaal- en thuiskookinitiatieven ten spijt. En dus is de horeca het zat.

Tja. Ergens kan zo’n ultimatum niet natuurlijk. Ook ondernemers in de toerisme- en eventbranche hebben het zwaar. Als iedereen zijn eigen plan gaat trekken, breekt de hel los. Toch kan ik onze horeca wel snappen, waarbij ik hun uitspraak meer als smeekbede of noodkreet zie dan als dreigement. Hopelijk ziet ons kabinet ook in dat het wat eerlijker kan allemaal. Dat het krom is dat we wél tegen elkaar aan mogen schuren bij Van Cranenbroek en in de drukke binnenstad, maar dat relaxed eten of koffiedrinken verboden is.

Wat te denken van een gulden middenweg, waarbij horeca buiten / overdag / zonder alcohol gewoon mag? En wat als de detailhandel en de horeca de shit wat meer zouden delen en om beurten twee weken open en dicht zouden gaan? 

Ik ga een kaarsje branden. Voor alle coronagedupeerden. Dat we maar gauw het glas weer mogen heffen samen.

Oorspronkelijke publicatie: 
bd.nl

Tel. 06 2470 1616info@typischfem.nl